Προς την «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση»

Από τον ≪μικρόκοσμο≫ του κοινωνικού ≪υποκειμένου≫ στον ≪μακρόκοσμο≫ των συνελκόμενων οικονομικού, κοινωνικού, πολιτικού και πολιτιστικού πεδίου: Παγκόσμιο Κοινωνικό Εγερτήριο. Σε ποια επιμέρους ≪στάδια≫ εκτυλίσσεται, ≪μπροστά-πίσω≫ και πάντως ≪ομοιομερώς≫, η δραστηριότητα ενός ≪Παγκοσμίου Κοινωνικού Εγερτηρίου≫; Με την εξής ενδεικτική ερωτηματοθεσία που έχει προκύψει από το παρόν βιβλίο και που απευθύνεται συνεχώς σε ≪ρομπότ≫ για να την ακούσουν και οι ≪δημιουργοί≫ τους:

α. Οίκος, β. Δήμος, γ. ≪Δουλειά≫, δ. ≪Διαρκές Σπουδαστήριο≫, ε. ≪Δημόσιος λόγος≫, στ. Ανανέωση ή ρήξη της τεχνολογίας, ζ. Η δομή της οικονομίας, η. Κοινωνικές τάξεις, θ. ≪Απέναντι≫ στην κρατική εξουσία, ι. Η ιδιότητα του ≪κοσμοπολίτη≫, ια. Η εδραίωση της ≪πολιτικής ηθικής≫, ιβ. Πολιτισμού ≪τεχνήματα≫, ιγ. Για μια ≪ρεαλιστική ουτοπία≫: Συμπερασματικά, τι σας απομακρύνει από πρακτικές ≪δυστοπίας≫; Αν τα ερωτήματα που προηγήθηκαν σας ωθούν σε συλλογιστικές ≪δυστοπίας≫, τότε πώς θα στραφείτε δραστικά σε ≪κοινότητες≫ μελών ≪ουτοπίας≫/≪ευτοπίας≫; Όλα όμως τα ερωτήματα απευθύνονται στην άρχουσα τάξη. Πέραν όμως αυτών και δίπλα τους διαμορφώνονται τρεις τουλάχιστον ≪στάσεις≫:

α. οι ≪αργόσχολοι≫ που συμπορεύονται με την κρατούσα τάξη με αισθήματα ≪τεχνοφιλίας≫,

β. οι ≪Λουδδίτες≫ με υψηλή ≪τεχνοφοβία≫,

γ. οι ≪γρηγορούντες≫.