Επιτέλους τους ξεριζώσαμε...

"...Ο διωγμός των Ελλήνων υπήρξε ένα μακροχρόνιο μαρτύριο. Ακόμη και τώρα βρίσκεται σ` εξέλιξη. Οι μέθοδοι που εφαρμόστηκαν ήταν ίδιες με αυτές κατά των Αρμενίων. Μόνη διαφορά είναι ότι επεκτάθηκαν σε μεγαλύτερο χρόνο".

Rene Puaux
1919. "Εξορία και επαναπατρισμός Ελλήνων"

"... Η λέξη γκιαούρης (guiaour) ουδέποτε προφερόταν με τόση περιφρόνηση, όπως στις μέρες μας.
Το τρομερό αυτό μίσος, τόσο απάνρθωπο, σ` όλες του τις εκδηλώσεις, μετατρέπεται σ` ερυθρά αιμοσφαίρια στις αρτηρίες όλων εκείνων, οι οποίοι, όπως ο Λαζός Topal Osman, δεν ήταν ευτυχείς παρά μόνον όταν έβλεπαν να κυλά αίμα ενός "γκιαούρη" και το οποίο μίσος μεταδίδεται σχεδόν σ` όλες μας τις τάξεις, από την Αστυνομική Διεύθυνση Κωνσταντινούπολης έως το Νοσοκομείο του Gumuch-Souyou..."
Izzet Fouad Pacha, Τούρκος στρατηγός
23 Μαΐου 1923

"Δε βρίσκουμε ούτε μια περίπτωση στην Ευρώπη, στην Ασία, ακόμη και στην Αφρική, όπου η επιβολή της τουρκικής κυριαρχίας επί μιας χώρας δεν ακολουθήθηκε από μια ελάττωση της υλικής ευημερίας και του μορφωτικού επιπέδου. Δεν υπάρχει επίσης περίπτωση όπου η αποτίναξη της τουρκικής κυριαρχίας να μην επέφερε υλική ευημερία και εξύψωση πολιτιστική.
Είτε μεταξύ των χριστιανών είτε μεταξύ των μωαμεθανών, ο Τούρκος δε συνέβαλε παρά μόνο στην καταστροφή.
Ποτέ δεν αποδείχθηκε ικανός ν` αναπτύξει σε ειρήνη αυτό που κέρδισε με τον πόλεμο".

George Clemenceau
Πρωθυπουργός - Πρόεδρος Ανωτάτου Διασυμμαχικού Συμβουλίου
25 Ιουνίου 1919